TURK FİLMLERİNDEN NAGMELER.

tarafından **Admin** C.tesi Ocak 24, 2009 8:48 am

Güzel olduğunuz kadar küstahsınız da.

Anneciğim, ben bu amcayı çok sevdim. Ona baba diyebilir miyim?

Bana annemi tekrar anlatır misin babacığım?

Senin annen bir melekti yavrum.

Neden ağlıyorsun Anneciğim?

Hayır yavrum ağlamıyorum. Gözüme toz kaçtı.

Benim de senin yaslarında bir oğlum vardı evladım.

Seni sevmiyorum, seninle oyun oynadım, bunu anlamadın mi hala.

Annen sen doğarken oldu yavrum.

N'olur gerçeği söyleyin doktor yasayacak miyim?

O kızla evlenirsen, seni mirasımdan mahrum, evlatlıktan men ederim.

Nadir Necla, n'olamaz.

Hayır siz kovmuyorsunuz, ben vazifemden istifa ediyorum.

Tanrım, bu resim... Bu resim.

Ben fakir bir gencim, sen ise zengin bir fabrikatörün kızısın.

Biz ayrı dünyaların insaniyiz.

Aman Tanrım, göremiyorum... göremiyorum.. Kor oldum.

Görüyorum... Görüyorum..

Evlenince pembe panjurlu bir evimiz olacak.

Aman Allahim, ne kadar mesudum.

Hayır.. Durun.. Kemal suçsuzdur.. Aradığınız suçlu benim.

Bizim bu dünyada yasamaya hakkimiz yok mu be hakim bey ABDcim. Ha?

Bu ses.. Bu ses.. Olamaz, git.. Git buradan..

Vücuduma sahip olabilirsin ama ruhuma asla

Üstlendiğin vazife çok mühim Kemal, bu görevi layıkıyla yapacağından eminim.

Ben kor bir gencim, hayatimi keman çalarak kazanırım.

Rica ederim duygularımla oynamayın.

Sen arkadaşımın askısın.

Sizi ebediyete kadar bekleyeceğim.

Lütfen haddinizi biliniz.

Metanetinizi muhafaza ediniz. Tanrıdan ümit kesilmez.

Tanrım ne kadar bedbahtım.

Bana yıllar önce çılgıncasına sevdiğim bir kadını hatırlattınız.

Babanın kanını yerde koma oğul.

İste bana yazmış olduğun aşk dolu mektuplar. Meğer hepsi yalanmış.

Hayır Tamer... Olaylar sandığın gibi değil.

Fakirsin sen.. Fakir.. Fakir..

Beni paranla satın alabileceğini mi sandın?

Bu resimdeki amca kim anne?

Sen kaç yiğidim, ben onları oyalarım.

Hayır.. Hayır.. Tertemiz hislerimle oynadın benim.

Biliyordum.. Ölmediğini biliyordum Rıfat.

Oh ne saadet.

Yaba Justinyanus, iste buna Osmanlı tokadı derler.

Yettim yiğidim.

Yavrum İstanbul sana neler etmiş?

Saadet dolu yuvamıza kara bir gölge düşürdün.

Bizim gibi insanlar şerefleri için yasarlar, namusları için ölürler.

Ama sen bunu anlayamazsın.

Ben artık yarim bir insanim.

Çocuğumun ameliyat parası için yaptım herseyi.

Ağlamak istiyorum.

Demek ikimizde ayni kadını sevdik.

Olmadı Neriman, yapamadım.. Seni unutamadım.

Ben sırtımda tas taşır, yine seni okuturum yavrum.

Söyleyemedim anne, babamın simitçi olduğunu yine Söyleyemedim.

Son nefesimde herseli itiraf etmek istiyorum. Katil benim.

Demek askımız bir yalandı.

Parayla saadet olmaz evladım, bunu sakin unutma.

Tanrım neden, neden ben!